แบ่งปันกันอ่าน

  เก็บมาแบ่งปันกัน เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องดี ๆ

  นิทานเรื่องหนึ่ง.................เล่าว่า

ชายหนุ่มผู้หนึ่งมาฝึกบำเพ็ญตบะกับอาจารย์

  หลังจากฝึกมาได้หลายปีอาจารย์เห็นว่าศิษย์มีความสามารถแก่กล้าแล้วจึงอนุญาติให้ไปบำเพ็ญพรตแต่

ผู้เดียวในอีกแคว้นหนุ่มผู้นั้นมาปลูกกระท่อมนอกหมู่บ้าน

  แล้ววันหนึ่งก็พบเสื้อของตนซึ่งมีอยู่เพียงตัวเดียว มีรอยหนูกัด

  พอปะชุนแล้ว วันต่อมาหนูก็ยังมากัดอีก เป็นเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

  เขาคิดหาทางแก้อยู่หลายวัน ในที่สุดก็ไปหาแมวมาปราบหนู

  แต่เมื่อได้แมวมา เขาก็ต้องไปหานมมาเลี้ยงแมวด้วย

หลังจากไปขอนมวัวจากชาวบ้านอยู่เดือนหนึ่งก็คิดว่า

แทนที่จะเดินไปขอนมในหมู่บ้านสู้หาวัวมาเลี้ยงดีกว่า

  ครั้นหาวัวมาเลี้ยงแล้วก็ต้องหาหญ้าให้มันด้วย

เนื่องจากไม่ต้องการเสียเวลาบำเพ็ญพรต

  เขาก็เลยไปจ้างลูกสาวชาวบ้านมาเกี่ยวหญ้าให้วัวผ่านไป

  หลายเดือนเงินที่ขอทานจากชาวบ้านก็ร่อยหรอไปเกือบหมด

  ก็เลยหาทางออกด้วยการแต่งงานกับสาวเสียเลยจะได้ไม่ต้องเสียเงินจ้าง

เมื่อมีสาวอยู่แล้ว ก็ต้องช่วยกันทำมาหากิน

  ในที่สุดก็เลยเลิกบำเพ็ญพรต

กลายมาเป็นพ่อค้า หากินจนร่ำรวยแล้ว

  วันหนึ่งอาจารย์ก็มาเยี่ยมพอเห็นความ

  เปลี่ยนแปลงอย่างหน้าเป็นหลังมือ

อาจารย์ก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น

ชายผู้นั้นอธิบายว่า

"นี่เป็นวิธีที่ผมจะรักษาเสื้อของผมน่ะครับ"

  +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++